Het is altijd spits in de metro van Rome en ik hield me aan de dichtstbijzijnde stang vast, ondanks dat ik niet om kon vallen. We kwamen aan op station Termini waar veel mensen het rijtuig verlieten. Ook ik mocht eruit. Achter mij hoorde ik iemand vragen of hij erlangs mocht, gevolgd door ‘non capisce Italiano’. Ik begreep hem prima, maar het is nou eenmaal sneller om uit te stappen en zo ruimte te creëren dan dat ik mijn mede-uitstappers achteruit moet dwingen. Hij begreep dat kennelijk niet en keek me bij het passeren boos aan. Rare jongens, die Romeinen
