Ze staan al weken in de koelkast, drie kleine bakjes met op het deksels een sticker. ‘Zwarte den’, staat er op een etiket, ‘blauwe spar’ op een ander en in het laatste bakje zit sering. Volgende week mogen de zaadjes uit de bakjes in de aarde gestopt worden en door mij vertroeteld. Nu staan ze nog in de kou, in het donker omdat ze dat nodig hebben. Misschien is het met mensen ook wel zo dat ze wat ellende nodig hebben om beter te presteren. Denk daar maar aan, de volgende keer dat je kat op de bank heeft gepist.
