Mijn jongste kind is naar de middelbare school gegaan. Anderhalf decennium heb ik om half negen de kinderen de deur uit gewerkt om ze om drie uur weer naar binnen te laten. Op woensdag kwamen ze al om half één. Jarenlang hetzelfde ritme. Lang lang kort lang lang. De eerste weken zou ik nog wel regelmatig schrikken van de klok, denkend dat het de hoogste tijd is. Tot ik op straat liep en mij verwonderde over de drukte. Waar kwamen al die mensen met kinderen vandaan? Toen drong pas tot mij door. Het was woensdagmiddag. Kwart voor één. Helemaal vergeten.
