Woorden binden ons niet meer. Ik babbel maar wat mee, want verstaan doe ik hem niet. Mij begrijpt hij ook niet. Dat schept een band.
Hij leeft in zijn eigen wereld waarin wat werkelijk gebeurd is een marginale rol speelt. Zijn enorme plantenkennis is weggezakt in de blubber van zijn ziekte. Wie ik ben weet hij niet. Ik leef in de wereld waar mijn vader mij kennis mee heeft leren maken. Daardoor kan ik mij inleven in de wereld waar hij in moet leven. Dat schept een band.
Ik wandel met mijn papa, door de tuin van het verpleeghuis.
Samen
