Het is een druilerige dag aan het begin van een eindeloze kerstvakantie. We moeten ons tussen deze vier muren vermaken. Nu lukt mij dat meestal prima. Maar ik ben ook nog steeds het annimatieteam voor de drie minderjarige gezinsleden. En daar ben ik niet goed in. En dan heb ik dit jaar ook nog minder mogelijkheden. Maar dan denk ik aan de kerstvakanties van het verleden en voel mijn lichaam weer dat protesteert tegen een A Christmas Carol theaterwandeling in de regen. Dan ben ik blij dat ik de kerstvakantie van het heden kan zeuren dat het allemaal niet doorgaat.
