De snijdende kou heeft weer plaats gemaakt voor heerlijk zacht lenteweer. Dat betekent ook dat er geen adembenemend mooie foto’s van schaatstochten meer geappt worden. Want hoewel ik zelf niet naar buiten wil kan ik erg genieten van de ijspret van anderen. Het lijkt mij heerlijk om over het ijs te zoeven. Mijn eigen ijspret is geëindigd toen ik een jaar of tien was. Op het meertje achter ons huis was ik lekker aan het schaatsen. Ik kan tot op de dag van vandaag precies aanwijzen waar het gebeurde. Ik viel. Achterover. Keihard op mijn hoofd. Dat was pas adembenemend.
