Er is een televisieserie gemaakt van I.M.. Om de serie te citeren: ‘ik was bang dat de film minder goed zou zijn dan in mijn hoofd’. Het is een boek wat mij dierbaar is. Ik heb me ziek gemeld om het uit te lezen. Ik kon het niet verdragen dat ik Connie alleen moest laten. Inmiddels heeft Connie Palmen, om met Sylvia Witteman te spreken, alweer een andere man met zijn lul bij de AKO gelegd en ook ik ben die baan gelukkig alweer kwijt. Heeft het verhaal daardoor zijn kracht verloren? Ik vond het inderdaad mooier in mijn hoofd.
