Over tuinbeelden denk ik eigenlijk hetzelfde als over tatoeages. Ik vind ze niet allemaal lelijk, maar om er zelf één te nemen vind ik een te groot statement. Maar toen schoot er een engeltje over uit de boedel van mijn ouders. Wie gooit er nou een engel in de vuilnisbak? Dan ben je pas echt harteloos. Dus nu zit hij onder onze sering. Ooit heeft hij fluit gespeeld, maar daar is hij mee gestopt. Nu is het net alsof hij in steen gevangen is op het moment dat hij gepassioneerd iets aan het uitleggen was hoe mooi de hemel is.
